#34 Harry cz.6 (ostatnia)

Niektórzy (jedna osoba na pewno :p) nie posłuchali i przesłuchali piosenkę wcześniej, ale teraz ja ułatwię Wam zadanie i wstawię link do tekstowo, gdzie możecie i posłuchać, i przeczytać tekst w całości wraz z tłumaczeniem. ♥

http://www.tekstowo.pl/piosenka,the_vamps,lovestruck.html

Zawiózł ją do swojej ulubionej knajpki, gdzie serwowano włoską kuchnię. Odsunął dziewczynie krzesło, po czym usiadł naprzeciw niej i złożyli zamówienie, które po chwili otrzymali.
— Wiesz… — szatyn zagryzł wargę — kilka miesięcy temu… — Isabelle poruszyła się niespokojnie na krześle, spodziewając się rozpamiętywania balu maskowego, lecz nic takiego nie nastąpiło. — …kilka miesięcy temu bardzo się nudziłem. Nudziłem się do tego stopnia, że zacząłem pisać piosenkę…
— Myślałam, że u muzyków pisanie jest rzeczą naturalną — zaśmiała się dziewczyna ze zdenerwowaniem w głosie.
— Nie dałaś mi dokończyć. Zacząłem pisać piosenkę o dziewczynie, którą widywałem w kawiarni, namiętnej fanki Oasis. — Harry zauważył delikatne rumieńce na policzkach szatynki. — W tamtym momencie było to kilka nieskładnych fragmentów. — Chłopak wyjął z kieszeni spodni kartkę papieru zapisaną jego pismem i rozwinął ją. — Potem poszedłem na bal i spotkałem dziewczynę… — Isabelle zrobiła się purpurowa. — I się w niej zadurzyłem… zacząłem pisać drugą piosenkę dla drugiej dziewczyny. — Wyciągnął na stół i rozłożył drugi arkusz. — A potem… — trzecia i ostatnia kartka wylądowała na wypolerowanym blacie — potem coś mnie napadło, poskładałem je obie w całość. Wyszło to.
Isabelle chwyciła wszystkie kawałki papieru do ręki i przyjrzała im się. Każde zapisane tym samym, starannym pismem, w niektórych miejscach skreślenia.
— Pisałem dwie piosenki o dwóch różnych dziewczynach, ale tak naprawdę tylko o jednej. O tobie, Isabelle.
— I'd wait all day, just for a maybe.
I'm trying to find a way to be worthy.
If not tonight, maybe tomorrow
Cause I'm hung up, I'm shook up,
I'm lovestruck. — zacytowała dziewczyna, po czym spojrzała na szatyna. — Powinnam teraz odkryć jakieś nowe prawo matematyczne i zadedykować tobie? — Uśmiechnęła się filuternie, pociągając łyk wody przez słomkę.
— Biedni uczniowie college’ów mają już dość matmy. — Uniósł lekko dłoń dziewczyny, po czym splótł jej palce ze swoimi. — Chcę tylko jednego prawa.
— Jakiego?
— Prawa do ciebie. Na zawsze i nieodwołalnie.

A więc zakończyłam to tak. Większość z Was pisała, że po pewnym czasie Isabelle i tak mu ulegnie. Czy w tym zakończeniu to widać? Sama nie wiem. ☺
Musicie mi wybaczyć, że tak krótko i niesprawdzone, ale aktualnie siedzę w domu i odchorowywuję wtorkowy komers. (Nie, nie mam kaca, przeziębiłam się. Dla jasności. xD)
Dzisiaj wyniki egzaminów, a ja w domu siedzę. :/ Pochwalcie się, jak Wam poszło. ;)
Następny prawdopodobnie będzie Zayn, bo coś tam kiedyś z nim zaczęłam, ale nie skończyłam. Chyba że do głowy mi wpadnie coś innego. ;) A może Wy macie jakieś pomysły? Jestem otwarta na propozycje. xx
10 komentarzy? ♥